Η συλλογή της Ελιάς εισέρχεται στην κύρια εποχή της.Οι τιμές του ελαιολάδου για μεγάλες ποσότητες αν και αυξημένες απο τα τραγικά περσινά επίπεδα στην ουσία δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής .
ειδικά στις καλλιέργειες με την ποικιλία "Μανάκι".Η τρέχουσα τιμή είναι χονδρικής στα επίπεδα 2,40 με πτωτική προοπτική.
Υπάρχουν επίσης αρκετά αποθέματα απο πέρυσι καθώς η πτώση της τιμής λιανικής και η αδυναμία
των καταναλωτών λιανικής να διαθέσουν χρήματα για την αγορά ελαιολάδου της χρονιά ς σε δοχεία.
16 κιλών οδήγησε σε αποθεματοποίηση .Εϊναι χαρακτηριστικό ότι περυσι διατεθηκε φρέσκο λάδι με οξύτητα 0,2-0,5 σε τιμή λιανικής σε δοχείο 16 κιλών στα 40-45 ευρώ με δωρέαν μεταφορά στην Αθήνα.(καθαρή τιμή 2,70-2,80 ευρώ το κιλό.)
Μπορεί να γράφονται πολλά και να λέγονται ακόμη περισσότερα ,αλλα η ουσία είναι ότι το κόστος παραγωγής φτάνει πλέον μεσοσταθμικά στα 2,5 ευρώ το κιλό. για κάθε παραγόμενο κιλό ελαιολάδου.
Είναι χαρακτηριστικό του αδιεξόδου ότι ακόμη και η χρήση μεταναστών με αμοιβή 14 -16 λεπτά το κιλό ελιάς(σαφώς παράνομη εργασιακά μέθοδος ,καθώς καταλήγει σε μέσο ημερομίσθιο 14-16 ευρώ) στις καλλιέργειες με Μανάκι. προσθέτει στο κάθε κιλο λάδι κόστος απο 70 έως 90 λεπτά το κιλό.(Συλλογή) ενώ παράλληλα κάνει απαγορευτική την ενασχόληση Ελλήνων εργατών στην συγκομιδή αν υποθέσουμε ότι υπάρχει ανάλογο ενδιαφέρον.
Στην Καλαμάτα(http://kyparissia-news.blogspot.gr/2012/10/25.html) ορίσθηκε άτυπα 25 ευρώ ελάχιστο ημερομισθιο + εργόσημο 10%(η συλλογή της ελιάς έχει κίνδυνο για εργατικά ατυχήματα(πτώσεις) και πρέπει να υπαρχει ασφάλεια και για τον εργοδότη αλλά και τον εργαζόμενο) για να είναι εφικτή η απασχόληση και ελλήνων εργατών,αλλα και να σταματήσει και η εκμετάλλευση των μεταναστών.και απο ότι μαθαίνω σε γενικές γραμμές έχει τηρηθεί.
Με 25 ευρώ +2,5 εργόσημο (ελάχιστη νόμιμη αμοιβή)το κόστος συλλογής επιβαρύνει το κάθε κιλο λάδι 1-1,2 ευρώ το κιλό.
Πρέπει να προστεθούν τα κόστη μεταφοράς και ελαιοτριβείου, συσκευασίας,μεταφοράς στον τελικό καταναλωτή αν πραγματοποιηθεί απευθείας πώληση ,κλαδέματος,οργώματος,πιθανού ψεκασμού,λίπανσης (οι τιμές λιπασμάτων έχουν τα τελευταία χρόνια σταθερά αυξητική τάση) διαχείρισης άρδευσης ,(βλάβες και αντικαταστάσεις αντλιών που λόγω των εφάλμυρών νερών είναι συχνότατη,κ΄στος ηλκετρικής ενέργειας λόγω τηςάντληση απο μεγάο βάθος) και η απόσβεση του αρχικού κεφαλαίου.
Είναι γνωστό πλεόν ότι οι ξηρικές καλλιέργιες(Μανάκι) δεν μπορούν να αναμένουν παραγωγή αν η βροχόπτωση είναι κάτω απο 400-450 χιλιοστα βροχής .,εκεί το οικονομικό ισοζύγιο είναι καθαρά αρνητικό.
Ολα τα παραπάνω οδηγούν σε δραματική μείωση του καθαρού εισοδήματος απο την ελιά ,καθώς είναι πλέον εμφανές ότι η αύξηση του κόστους παραγωγής (Η Ελλάδα του σήμερα δεν έχει καμμιά σχέση με την Ελλάδα του 1970 στα κόστη ).Επιπλέον η αναμενόμενη φορολόγηση των εκτάσεων που δεν ανήκουν σ ε κατα κύριο επάγγελμα αγρότες(υπολογίζεται στο 40% των εκτάσεων ελιάς) θα οδηγήσει σε απόλυτο αδιέξοδο την καλλιέργεια.αλλα και τα εισόδηματα του αγροτικού τομέα καθώς και οι τιμές στο ρόδι ήταν σαφώς μειωμένες απο πέρυσι.Θα πρέπει να προστεθεί και η αναμενόμενη φορολόγηση του αγροτικού εισοδήματος .
Πρέπει να δούμε τα στοιχεία με προσοχή καθώς η διέξοδος πρός την αγροτική παραγωγή που προβάλλεται ώς η μόνη λύση δεν επιβεβαιώνεται στην πράξη λόγω των αδυσώπητων κοστολογίων
*τα στοιχεία αυτα επιβεβαιώνονται σε εκμεταλλεύσεις με ετήσια παραγωγή λαδιου πάνω απο 2 τόνους ,γιατι υπάρχουν και καλλιεργητές που διαθέτουν μικρές παραγωγές σε κάπως καλύτερες τιμές κυρίως στο φιλικο τους κύκλο αλλα αυτό δεν είναι σημαντικό στοιχείο βιοπορισμού .
Η μόνη διέξοδος είναι η παραγωγή προιόντος σε ειδικές συσκευασίες ,που να απευθύνεται σε καταναλωτές υψηλού εισοδήματος σε όλο τον κόσμο σαν προιόν "life-style" ή (health-style)
Αυτο όμως απαιτεί Marketing,αρκετά κεφάλαια και πριόντα που να έχουν ειδικές προδοαγραφές.
"Ι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου