Σαράντα πέντε χρόνια απόντες.

 
Ξεπούλημα.Μια λέξη που βγαίνει απο τα χείλη όλων μας και αφορά το ΤΑΙΙΕΔ  και τη πώληση δημόσιας περιουσίας.
Επιλογή που εμφανίζεται ώς λίγο πολύ "εθνική προδοσία"
Ας πάρουμε το δικό μας ,χτήμα της ΔΕΠΟΣ στο Πόρτο Χέλι.
Στη κατοχή του Δημοσίου από το  1970 ,σαράντα πέντε χρόνια.με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων αφού έγιναν απαλλοτριώσεις,
Τι έδωσε το χτήμα  αυτό στη τοπική κοινωνία αλλά και στην Ελληνική οικονομία.Τίποτα.
Το ίδιο καταπατήθηκε,λεηλατήθηκε,κάποιοι το χρησιμοποίησαν χωρίς ενοίκιο,άλλοι πήραν εκατοντάδες χιλιάδες κμ χώμα στη νότια πλευρά του ,άλλοι έριξαν σκουπίδια ακόμη και αυτοί που θεωρητικά είναι θεματοφύλακες. .
Αυτό το είχε αποδεχτεί και η τοπική κοινωνία που τόσα χρόνια δεν ενδιαφέρθηκε ουσιαστικά ώστε να χρησιμοποιήσει ένα μικρό τμήμα της δημόσιας έκτασης τουλάχιστον για κοινωφελείς σκοπούς ούτε έκανε τίποτα για να το προστατέψει.

Και τώρα ,έρχεται το ενδεχόμενο να γίνει κάτι σε αυτό το χώρο,ακόμη και ένας τύπος αεροδρομίου  ,ένα "όνειρο για πολλούς " για τη τουριστική Ερμιονίδα.
Θα υπάρξει ένα τίμημα,το 50 % θα πάει στο αναιμικό εθνικό προυπολογισμό με  το νέο μνημόνιο ,θα γίνει μια επένδυση ,που θα  σαφώς δώσει φόρους ,εργασία ,και μια ανάσα στη τοπική κοινωνία η οποία καταρρέει κάτω απο το βάρος της οικονομικής κρίσης .
Και θα φανεί βάλσαμο σε αυτόν που θα βρει ένα μεροκάματο ,ένα μηνιάτικο.Και τι θα τους απαντήσεις αν  επιχειρήσεις να τους πείς ότι  αυτό είναι ξεπούλημα.κλπ,κλπ  όταν θα σου πούν "μα τι λες 45 χρόνια παρατημένο χωράφι ήταν,σκουπιδότοπος ".

Η προηγούμενη ανάσα έγινε στη δεκαετία 1970-1980
με μοίρασμα από τη χούντα σε ημετέρους που κάποιους απο αυτούς "επένδυσαν" στη φτωχική Ερμιονίδα που  μέχρι τότε είτε μετανάστευε ,είτε "έλιωνε" στις λαμαρίνες των καραβιών σε 'ολα τα πελάγη του κόσμου.
Τι ειρωνεία ,αλήθεια πόσο μοιάζουν οι εποχές.Ανάπτυξη με χαρισμένα χρήματα .Τα τελευταία χρόνια οι περιουσίες που δημιουργήθηκαν με τα "χαρισμένα" μεταπωλούνται απο τα "τυχερά παιδιά " και τα εγγόνια.

Θα ήθελα πολύ να υπήρχε μια εναλλακτική λύση στη πράξη όμως ,που θα μεγιστοποιούσε το όφελος για τη κοινωνία μας  .Έχουν ακουστεί πολλές ενδιάφερουσες ιδέες ,οι οποίες σκοντάφτουν σε ένα βασικό τη χρηματοδότηση  .500-600 εκ ευρώ θα χρειαστούν  αν τελικά βρεθούν στη πράξη επενδυτές να
προχωρήσουν μέχρι το τέλος.
Υπήρχαν μοντέλα αξιοποίησης(γιατι τώρα είναι μάλλον  αργά) ,τότε που μπορούσαν οι δημοτικές αρχές να συμμετάσχουν οι δημοτικές τους εταιρείες σε μικτά επιχειρηματικά σχήματα ,αλλά εδώ κλείσαμε  τα σφαγεία(μονοπώλιο),κοντεύουμε το ίδιο και με τη ΔΕΥΑΕΡ (άλλο μονοπώλιο)
θα επιτυγχάναμε σε σύνθετα επιχειρηματικά projects;.
Είμαστε επίσης  μια κοινωνία διχασμένη ,(τώρα με βάση τις δημοτικές εκλογές και αναδυόμενους τοπικισμούς),παλιότερα με βάση τα κόμματα  ,που πνίγει εν τη γένεση οποιαδήποτε προσπάθεια που  δεν ελέγχεται απο τα τοπικά κέντρα.
Έτσι δεν έχουμε συνεταιρισμούς,ούτε ακόμη και επαγγελματικές αποτελεσματικές συλλογικότητες και όποιες προσπάθειες  ξεκινούν ανεξάρτητες  σφυροκοπούνται αλύπητα μέχρι να σβήσουν.

Είναι τουλάχιστον ειρωνικό ,για τους εαυτούς μας ,να νοιαζόμαστε 45 χρόνια μετά για τη εθνική περιουσία  στη περιοχή μας.
Τουλάχιστον να πάρουμε ότι αντισταθμιστικά ωφέλη μπορούμε.αλλά και εκεί παιχνίδι κάνεις ο περιφερειάρχης άλλη μια απόδειξη της της αδυναμίας μας  ακόμη και στα τοπικά μας θέματα .
Σαράντα πέντε χρόνια απόντες.Τουλάχιστον να είμαστε παρόντες στο φινάλε.
Οχι στη κορδέλα αλλά τώρα που μπορείς να πάρεις κάτι .
Οσοι δήμαρχοι  μαζί με το κόσμο το πάλαιψαν ,πήραν αρκετά απο το ΤΑΙΠΕΔ πριν τις πωλήσεις βέβαια .Ακόμη και το Nαύπλιο,το Πέραμα ,εμείς;





"Ι"


.